แต่ต้องยอมรับความเป็นจริงที่ว่า “ประมุขลูกหนังไทย” คนใหม่คือ นวลพรรณ ล่ำซำ ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลือกตั้ง

หลัง “คุณแป้ง” เปิดไพ่ทีมงานแบบเต็มตัว ใม่ว่าจะเป็นที่ปรึกษา อุปนายก กรรมการกลาง

ได้ทั้งเสียงจากสโมสรสมาชิกเกือบทั้งหมด มาเป็นพรรคพวกทั้ง บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด, ชลบุรี เอฟซี, ราชบุรี เอฟซี, บีจี ปทุมฯ, เมืองทอง ยูไนเต็ด, เชียงราย ยูไนเต็ด, หนองบัว พิชญ, พีที ประจวบ, ชัยนาท ฮอร์นบิล

แค่ชื่อของ ปวิณ ภิรมย์ภักดี กับ เนวิน ชิดชอบ ก็เอาอยู่แล้ว

ทั้งสองคนถือเป็น “ขาใหญ่” มีส่วนช่วยขับเคลื่อนฟุตบอลไทย ทั้งการเป็นผู้สนับสนุน รวมไปถึงคอนเนคชัน รู้จักมักจี่กับสโมสรสมาชิกผู้มีสิทธิเลือกตั้ง

พ่อใหญ่อีสานใต้ มีสายป่านจากทั้งสปอนเซอร์สนับสนุน ผู้เล่นระดับเยาวชน รวมไปถึงชุดใหญ่ที่พร้อมซัพพอร์ตช่วยเหลือสโมสรสมาชิกเล็ก ๆ ตลอด ขณะที่อีกคนแบรนด์แอลกอฮอล์ ก็คาดเสื้อแข่งไม่รู้กี่ต่อกี่ทีม

ยิ่งสโมสรฟุตบอลส่วนใหญ่ในประเทศนี้ เจ้าของล้วนเป็นเครือญาติ ตระกูลนักการเมือง มากกว่ากลุ่มทุนเอกชน ทำให้ “เม็ดเงิน” กลายมาเป็นปัจจัยอันดับ 1 ในอุตสาหกรรมฟุตบอล

มีแต่ใจ มีแต่ความรักลูกหนังอย่างเดียวไม่พอ แต่การบริหาร งบประมาณต้องมาควบคู่กันไปด้วย ถึงจะเดินไหว

นี่ยังไม่รวมไอคอนที่แฟนบอลไทยส่วนใหญ่บูชาชื่นชอบนักหนาอย่าง ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน อีก

แข็งโป๊กทั้งทีมงาน ทรัพยากรลูกหนัง ภาพลักษณ์

ถามหน่อย ใครจะมาสู้ ?

อีกนัยหนึ่งที่น่าสนใจคือ การปรากฏตัวของ วิลักษณ์ โหลทอง ประธานสโมสร เมืองทอง ยูไนเต็ด ซึ่งมีชื่อเป็นอุปนายกในทีม “คุณแป้ง”

เป็นที่รู้กันดีว่าในการเลือกตั้งครั้งที่ผ่านมาขั้ว “กิเลนผยอง” อยู่ฟากตรงข้ามกับ “ปราสาทสายฟ้า” มาตลอด แต่ครั้งนี้กลับมาร่วมหอลงโลงกัน

ไหนจะภาพ มิตติ ติยะไพรัช ประธานสโมสร เชียงราย ยูไนเต็ด เดินกระหนุงกระหนิง พูดคุยอย่างเป็นกันเองกับ เนวิน ทั้งที่ย้อนกลับไปก่อนหน้าไม่กี่เดือน ยังเปิดฉากกระทุ้งคีย์บอร์ดใส่กันอยู่เลย

การเมืองใหญ่ “เปลี่ยนขั้ว” อาจเป็นปัจจัยหนึ่ง แต่สิ่งที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือ “คุณแป้ง” เปรียบเสมือน “คนกลาง” ที่เข้ามาสลายขั้วดังกล่าวให้หมดไป

อาจเป็นเพียงไม่กี่คนในวงการฟุตบอลไทย ที่สามารถเป็นกราวใจเข้าหาทั้ง 2 ฝ่ายได้ไม่มีปัญหาในช่วงที่ผ่านมา

และเป็นสิ่งที่ผู้สมัครท่านอื่นไม่มี

หลายคนอาจโอดครวญว่า ออกมาอิหรอบนี้หน้าค่าตาว่าที่สมาคมฟุตบอลยุคใหม่ คงไม่ต่างไปจากเดิมมาก และจะเกิดการพัฒนาขึ้นได้หรือไม่

ผู้เขียนก็อยากเห็น วิโรจน์ ลักขณาอดิศร สส.พรรคก้าวไกล ที่ คุณพอลลีน งามพริ้ง ว่าที่ผู้สมัครอีกท่าน ดึงเข้ามาเป็น 1 ในทีมตรวจสอบปมทุจริตในวงการลูกหนังเช่นกัน

ผู้เขียนอยากเห็นคนหน้าใหม่ ๆ เข้ามาทำงานแทนคนรุ่นเก่า ๆ ที่อยู่มานานและยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้น

แต่ความเป็นจริงที่ต้องยอมรับคือ การเลือกตั้งนายกสมาคมฟุตบอลฯ ผู้ลงคะแนนคือบรรดาสโมสรสมาชิกกลุ่มหนึ่ง ไม่ใช่ประชาชนทั้งประเทศ

ฉะนั้นสูตรสำเร็จในการนั่งเก้าอี้นายกลูกหนัง คือการโน้นน้าวเอาชนะใจสโมสรสมาชิกเหล่านี้ให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องปัจจัยทุนทรัพย์ การช่วยเหลือเอื้อเฟื้อต่าง ๆ รวมไปถึงคอนเนคชัน

สิ่งเหล่านี้ “ทีมคุณแป้ง” มีมากกว่าว่าที่ผู้สมัครคนอื่นหลายเท่าตัว