เจ็บบ้างก็ดี

    โบกมือถ้วยหูยักษ์อย่างน่าผิดหวังสำหรับ เรอัล มาดริด
    หลังขวบปีอันยอดเยี่ยมเมื่อฤดูกาลที่แล้ว ด้วย 2 แชมป์ใหญ่ ลา ลีกา และแชมเปี้ยนส์ ลีก บัดนี้ ฤดูกาล 2024-25 ทีมของ คาร์โล อันเชล็อตติ สุ่มเสี่ยงปิดฉากด้วยความว่างเปล่า
    กุนซืออิตาเลียนมีช่วงเวลาอันยอดเยี่ยมมากมาย หลายคราที่ประกาศศักดา "ผู้ยิ่งใหญ่"
    หากแต่ในเวทียุโรปหนล่าสุด อันเช่พ่ายราบคาบต่อ มิเกล อาร์เตต้า กุนซือรุ่นน้องหลายช่วงตัว
    จากเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม ถึงซานติอาโก้ เบร์นาเบว 180+ นาที ตอกย้ำความเป็นผู้แพ้ของนายใหญ่พันธุ์มะกะโรนี
    โหมกระแส หมดเวลาอันเชล็อตติ!
    บนวัย 65 ปี และผ่านร้อนหวานมายาวนาน อันเช่ทราบดีว่า ความผิดหวัง พ่ายแพ้ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต หาใช่มีแต่ความสวยงามเหมือนเทพนิยายไม่
    "การตกรอบแชมเปี้ยนส์ ลีก เป็นเรื่องที่น่าผิดหวังเสมอ เรามีความสุขมาแล้วมากมาย แต่ไม่ใช่วันนี้ เราต้องการจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ให้ดีเหมือนกับตอนคว้าแชมป์ และเรารู้สึกระทึกใจมาก ความจริงคืออาร์เซน่อลดีกว่าเรา" เฮดโค้ชราชันชุดขาว กล่าวหลังจบเกม
    "ผมบอกผู้เล่นให้เชิดหน้าเข้าไว้ เราดีกว่าหลายทีมในฤดูกาลนี้ และในโลกลูกหนัง คุณต้องมีบาดแผลบ้าง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ยงคงกระพัน"
    คำกล่าวของบิ๊กบอสอิตาเลียน ชวนให้คิดถึงบทเพลงหนักหน่วง "เจ็บบ้างก็ดี" เพลงสุดท้ายหน้า B ของเฮฟวี่เมทัลขวัญใจผู้เขียนอย่าง หิน เหล็ก ไฟ กับอัลบั้ม คนยุคเหล็ก เมื่อ 30 ปีที่แล้ว
    
    "ในความปวดร้าวราน ในความขมขื่นนั้นมีความหมาย"

    ท่อนสร้อยตอกย้ำเนื้อหาและใจความของเพลงนี้ เปิดหัวและสอดแทรกขึ้นมาหลายครั้งตลอดทั้งเพลง

    "ให้เราสำนึกผิดของตน เรียนรู้คุณค่าตน มองเห็นตัวของเรา
    ให้เราได้รู้จักเข้าใจความผันเปลี่ยนหมุนไป ไม่เกิดมาสูญเปล่า"

    แน่นอน นี่คือเวลาที่อันเชล็อตติจะได้ทบทวนสิ่งต่างๆ ความพ่ายแพ้เป็นเรื่องปกติ แต่ความเพิกเฉยต่อความพ่ายแพ้นี่สิคือเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้น

    "พิสูจน์ความเเข็งเเกร่งของคน เรียนรู้อดและทนทั้งกายและหัวใจ
    ทำให้เราฮึดเกิดพลัง มานะหมั่นทุกทาง สู้ฟาดฟันเข้าไป"

    อยู่ที่มุมมองสำหรับแต่ละคน บางคนอาจท้อ บางคนอาจคิดบวก บางคนแปรความผิดหวังเป็นบทเรียนและการเรียนรู้
    คราวนี้ อันเชล็อตติกำลังได้รับบทเรียนครั้งใหญ่จากโค้ชรุ่นใหม่อย่างอาร์เตต้า

    "หยุดร้องไห้ซะ หยุดเสียใจซะ แผลนี้ไม่ยอมเจ็บฟรี
    หยุดท้อใจซะ หยุดคิดยอมแพ้ คุณในโทษมันต้องมี"

    กระแทกกระทั้นด้วยน้ำเสียงทรงพลังของพี่โป่ง ปฐมพงศ์ สมบัติพิบูลย์ สาดใส่สองรูหู ปลุกวิญญาณนักสู้ภายในตัวคุณขึ้นมา

    "เออ เจ็บบ้างก็ดี ชีวิตได้มีรสชาติหลากหลาย
    เออ เจ็บแล้วต้องจำ ที่ดีกระทำนำเอาไปใช้!"

    แพ้นี้คือบทเรียน เรอัล มาดริด อาจถูกนับสิบในแชมเปี้ยนส์ ลีก กระนั้น พวกเขามิได้สูญสิ้นทุกอย่างเสียเมื่อไหร่
    โกปา เดล เรย์ และลา ลีกา คือ 2 รายการที่เหลืออยู่
    ทั้ง 2 รายการเป็นการขับเคี่ยวกับอริตลอดกาล บาร์์เซโลน่า บอลถ้วยอะไรก็เกิดขึ้นได้ ขณะที่ในลีกตามหลัง 4 คะแนน
    แม้ไม่ได้เหนือกว่า แต่ก็ไม่ได้แย่จนริบหรี่
    บาดแผลจาก UCL คือบทเรียนที่อันเชล็อตติต้องนำไปครุ่นคิดเพื่อต่อสู้กับอีก 2 ถ้วยที่เหลือ
    หลังจากนั้น จะอยู่หรือไป ค่อยว่ากันอีกที    

บทเพลงที่ 22 : เจ็บบ้างก็ดี
เนื้อร้อง : ปฐมพงศ์ สมบัติพิบูลย์
ศิลปิน : หิน เหล็ก ไฟ
อัลบั้ม : คนยุคเหล็ก
ปี : 2538