ไม่จำเป็นต้องดีที่สุด
เดินหน้าสู่ปีที่ 7 อย่างเป็นทางการ
เสาร์ที่ผ่านมา มิเกล อาร์เตต้า เพิ่งครบรอบ 6 ปีในฐานะหัวเรือใหญ่ค่ายกันเนอร์ส
จากยักษ์หลับๆ ตื่นๆ สู่การเป็นผู้ท้าชิงแชมป์พรีเมียร์ลีกอย่างจริงจังตลอดหลายปีที่ผ่านมา
แม้จบลงด้วยความผิดหวัง และถูกค่อนขอดว่าเป็น "พระรอง" ด้วยตำแหน่งรองแชมป์ตลอด 3 ฤดูกาลหลัง กระนั้น อาร์เซน่อลภายใต้กุนซืออาร์เตต้ากำลังเติบโตขึ้นอย่างมั่นคง
บางที ฤดูกาล 2025/26 นี้ อาจเป็นช่วงเวลา "สุกงอม" และเก็บเกี่ยวผลแห่งการตรากตรำทำงานหนักตลอดหลายปี
วันนี้ ดูเหมือน อาร์เซน่อลไม่ใช่ทีมพลังหนุ่ม หากแต่กลายเป็นผู้ใหญ่ที่อุดมด้วยประสบการณ์
บาดแผลและความผิดหวังในวันวาน กลายเป็นบทเรียนสำคัญที่อาร์เตต้านำมาพัฒนาตัวเอง
หากแต่ท้ายสุดแล้ว สิ่งเดียวอันเป็นเป้าหมายนั้นยังไม่ลุล่วง นั่นคือ ... การเป็นแชมป์

เส้นชัย ... ไม่มาต้องไปหามัน
อาร์เตต้า ยอมรับว่า อนาคตระยะยาวของตนเองที่อาร์เซน่อลขึ้นอยู่กับการคว้าแชมป์
เฮดโค้ชชาวสเปนได้รับการแต่งตั้งเมื่อ 20 ธันวาคม 2019 และนำอาร์เซน่อลคว้าแชมป์เอฟเอ คัพในอีกไม่กี่เดือนต่อมา
กระนั้น แม้เริ่มต้นดี แต่นั่นยังคงเป็นถ้วยใหญ่เพียงรายการเดียวของอาร์เตต้า นับตั้งแต่เข้ามาแทนที่ อูไน เอเมรี่ กุนซือจากชาติเดียวกัน
แชมป์ใบต่อไป ... เมื่อไหร่?
อาร์เตต้าฉลองครบรอบ 6 ปีในการทำงานด้วยการพบกับอดีตสโมสรของตัวเองอย่างเอฟเวอร์ตันในคืนวันเสาร์
"ทอฟฟี่สีน้ำเงิน" ยังเป็นคู่แข่งเดียวกับที่อาร์เซน่อลเผชิญหน้าในวันถัดมา หลังอาร์เตต้าได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการทีม เขาชมเกมนั้นจากบนอัฒจันทร์ก่อนเริ่มบทบาทอย่างเป็นทางการในวันถัดไป
อาร์เตต้าเหลือสัญญาอีก 18 เดือนหลังต่อสัญญากับอาร์เซน่อลในปี 2024 กระนั้น เขารู้ดีว่าต้องพิสูจน์ตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

อยากดีพอให้เธอได้มั่นใจ
เมื่อถูกถามว่า จะอยู่ต่อในถิ่นเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม หลังปี 2027 หรือไม่ อาร์เตต้า ตอบว่า "ใช่ครับ แต่ตอนนี้มันเกี่ยวกับวันนี้ และหลายสิ่งหลายอย่างต้องเกิดขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเพื่อที่จะได้รับสิทธิ์นั้น"
"ผมคิดว่าผู้จัดการทีมต้องพิสูจน์ตัวเองเพื่อที่จะอยู่ที่นี่ในวันพรุ่งนี้ และนั่นคือวิธีที่คุณตอบสนอง วิธีที่คุณพูดคุยที่นี่ วิธีที่คุณเข้าไปในห้องแต่งตัว ข้อความที่คุณส่ง และนักเตะเชื่อฟังคุณมากแค่ไหน ผมมักบอกว่า คุณต้องการการสนับสนุน ผมเคยพูดไปแล้วว่า การสนับสนุนจากเจ้าของและบอร์ดบริหารนั้นยอดเยี่ยมมาก"
อาร์เตต้ากล่าวเสริมว่า "สุดท้ายแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดคือนักเตะเหล่านั้น คุณเปิดประตูให้พวกเขา คุณเผชิญหน้ากับพวกเขา คุณพูดคุยกับพวกเขา … และตลอด 6 ปีที่ผ่านมา ผมเห็นแต่นักเตะที่มีความตั้งใจ กระหายเรียนรู้ และทุ่มเทอย่างเต็มที่ให้กับทีม นั่นคือสิ่งที่ผมได้รับจากงานนี้ ไม่มีอะไรอื่น"
"แน่นอน การชนะเกมฟุตบอลจำนวนมากนั้น ผมคิดว่าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ค่อนข้างสูง ดังนั้น นั่นคือหนทางเดียว ถ้าไม่เช่นนั้น คุณก็อยู่รอดในสภาพแวดล้อมนี้ไม่ได้"
อาร์เตต้าเชื่อว่า "ลำดับความสำคัญและข้อความที่ต้องการสื่อสาร" นั้นแตกต่างจากวันที่เขาเข้ามาคุมทีมอย่างสิ้นเชิง และเขามั่นใจว่า อาร์เซน่อลใกล้จะบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้แล้ว
"คุณลองดูผลงานทั้งหมด สถิติต่างๆ ที่เราเคยทำได้และทำลายสถิติในประวัติศาสตร์ของสโมสร…" เขากล่าว
"เรายังไม่สามารถคว้าแชมป์ได้ แต่สิ่งนั้นแสดงให้เห็นถึงระดับที่เราอยู่ ซึ่งเป็นระดับที่พรีเมียร์ลีกไม่เคยมีมาก่อน และเราต้องการบรรลุเป้าหมายที่สูงกว่านี้ และถ้าเราทำได้ ผมคิดว่า เรากำลังเดินไปในเส้นทางที่ถูกต้องสู่การคว้าชัยชนะ"

ไม่จำเป็นต้องดีที่สุด
ในมุมของอาร์เตต้า เขาอาจต้องการโทรฟี่และความสำเร็จเพื่อยืนยันถึงความเหมาะสมในการนั่งแท่นบัญชาการอาร์เซน่อลของตนเองต่อไป
นัยว่า มันคงเป็นบาดแผลแทงใจไม่น้อย หากมิอาจนำเกียรติยศมาสู่สโมสรได้อย่างเป็นรูปธรรม หรือเรียกง่ายๆ ว่ามันเป็นความ "กระดากใจ" หากมิอาจปลดล็อกให้สโมสรได้
ทว่า ในอีกมุมหนึ่ง สำหรับแฟนบอลแล้ว บางที อาร์เตต้าอาจไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ตัวเองด้วยถ้วยแชมป์เสมอไป
A1 เธอไม่ต้องกังวล ไม่แปลกอะไร ก็เธอแค่พลั้งพลาดไป ช่างมัน
คงไม่มีคนใดอยากทำอย่างนั้น เรายังมีกันขอให้มั่นใจ
บางที นี่อาจเป็นสิ่งที่สาวกกันเนอร์สรู้สึก อาร์เตต้า "ไม่จำเป็นต้องดีที่สุด" เหมือนเพลงรักความหมายดีของวงร็อกหัวดำ แบล็คเฮด เมื่อ 20 ปีที่แล้วนั่นละครับ
เพลงนี้ พี่เอก-อภิสิทธิ์ พงษ์ชัยสิริกุล เขียนเนื้อ, เรียบเรียงเสียงประสาน และร่วมเขียนทำนองกับ พี่ปู-อานนท์ สายแสงจันทร์ อีกเช่นเคย
ความหมายซึ้งๆ และไพเราะติดหูตามแบบฉบับ แบล็คเฮด
B1 อย่างน้อยเรายังอยู่ด้วยกันสองคน อาจมีบางครั้งที่เธอยังสับสนในใจ
อย่างน้อยแค่มีเธออยู่เคียงกับฉันไป จะเกิดอะไรก็ไม่สำคัญ
วันนี้ 6 ปีผ่านไป ความสัมพันธ์ของแฟนอาร์เซน่อลกับอาร์เตต้านับวันยิ่งแนบแน่น จนดูเหมือนน่าจะเป็นโค้ชที่สาวกปืนรักมากที่สุดนับตั้งแต่หมดยุค อาร์แซน เวนเกอร์
สิ่งที่อาร์เตต้าสร้างไว้ในทีมชุดนี้ คือความเชื่อมั่นที่หนักแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ นอกเหนือจากกลยุทธ์ลูกหนังอันฉกาจฉกรรจ์ และกลายเป็นหนึ่งในทีมที่ดีที่สุดในยุโรปไปแล้ว
ฉะนั้น แม้ท้ายสุด หากมิอาจไปถึงฝั่งฝัน อาร์เตต้าก็ยังสมควรได้รับโอกาสต่อไปในทัศนะของผู้เขียน
เก้าอี้กุนซือนายใหญ่ปืนโตไม่ควรถูกสับเปลี่ยนกับใครทั้งนั้น ต่อให้เป็น เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ก็เหอะ!
Hook เธอไม่จำเป็นต้องดีที่สุด แต่ว่าเธอสำคัญที่สุดสำหรับฉัน
และเธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ
อาจจะมีคนที่ดีที่สุด แต่ไม่ใช่คนสำคัญที่สุด
และฉันพร้อมยอมรับด้วยความมั่นใจว่าฉันจะรักเธอ
อาร์เตต้าอาจไม่ร่ำรวยความสำเร็จ หากแต่นี่คือคนที่สร้างอาร์เซน่อลชุดนี้ขึ้นมาอย่างช้าๆ , หนักแน่น และมั่นคง
มันคือการเดินทางร่วมกันมา มิใช่ความสำเร็จชั่วข้ามคืนประเภทบุญพาวาสนาส่ง
นั่นคือความภาคภูมิใจและผูกพันสำหรับเหล่ากันเนอร์ส
บทเพลงที่ 93 ไม่จำเป็นต้องดีที่สุด
คำร้อง/เรียบเรียง อภิสิทธิ์ พงษ์ชัยสิริกุล ทำนอง อานนท์ สายแสงจันทร์/อภิสิทธิ์ พงษ์ชัยสิริกุล
ศิลปิน แบล็คเฮด อัลบั้ม TEN ปี 2548


